Drijven
Mijn moeder is een eiland
in de tijd
ik zag de ouders van mijn vrienden
ouder worden
ze kregen kwalen, rimpels, ze klaagden
als bejaarden of lagen in
een ziekenhuis
mijn moeder niet, zij is een eiland
waar ik naartoe drijf als de stroming
het mij toestaat
als jij doodgaat, dan vermoord ik
je, riep ik met overslaande stem
van jeugdigheid en ik was bereid
het zelf te geloven
maar nu ik hier sta, aan de rand
van je graf en zand op hout
hoor vallen heb ik spijt
dat ik in die tijd niet zei:
als jij doodgaat, sterf ik zelf
en mama, ik ben bang. Neem me
in je armen, kus me, streel mijn haren
jij bent mijn eiland voor altijd
we lachen harder
dan eigenlijk kan
Uit: Om je schouders hang ik de nachten (Van Gennep, 2015)