Drijven

Mijn moeder is een eiland
in de tijd
ik zag de ouders van mijn vrienden
ouder worden
ze kregen kwalen, rimpels, ze klaagden
als bejaarden of lagen in
een ziekenhuis

mijn moeder niet, zij is een eiland
waar ik naartoe drijf als de stroming
het mij toestaat

als jij doodgaat, dan vermoord ik
je, riep ik met overslaande stem
van jeugdigheid en ik was bereid
het zelf te geloven

maar nu ik hier sta, aan de rand
van je graf en zand op hout
hoor vallen heb ik spijt

dat ik in die tijd niet zei:
als jij doodgaat, sterf ik zelf
en mama, ik ben bang. Neem me

in je armen, kus me, streel mijn haren
jij bent mijn eiland voor altijd

we lachen harder
dan eigenlijk kan

Uit: Om je schouders hang ik de nachten (Van Gennep, 2015)